Monday, 17 February 2014

பனிதரும் அனுபவம்


பனிதரும் அனுபவம்

பனிப்பொழிவு மகிழ்ச்சி என
வியந்து பார்த்து மகிழ்ந்தேன்
சில்லென குளிர்காற்று முகத்தில்
பட்டதும் இதுதான் குளிரென
உணர்ந்துகொண்டேன்
நாட்கள் கடந்து செல்லச் செல்ல
பனிப்பொழிவு அதிகரிக்க
சில்லென்று இருந்த குளிர்
உடற் பாகங்களை விறைக்கச்
செய்திடவே தயார் நிலையில்
தொங்கவிட்ட ராட்சத உடைகள்
என் மேனி போர்த்திக்கொள்ள
நடந்து சென்றது பாதங்கள்
நடைபாதை இருமருங்கும்
வடதுருவ மனிதர்களின் வாழ்குடில் போல்
பனிக்குவியல்கள் நிமிர்ந்து கிடந்தன
முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி போன்று
எதிர்முகம் காட்டியது வழிப்பாதை
பாதங்கள் பட்டதுமே விரைவாக
பத்தடி தூரம் வழுக்கிச் சென்றேன்
யான் செய்த நல்வினையால்
தடுமாறி நின்றுகொண்டேன்.
அய்யகோ பரிதாபம் நான் கண்ட காட்சி
அண்ணாந்து பார்க்கையில்
நமைக் காக்கும் மரங்கள் மீது
பனித்துளிகள் வைரங்கள் பதித்ததுபோன்று
ஒளிபரப்பிக் கொள்ள
கண்ணுக்கினிய காட்சியானது
மனமோ இயற்கை பனித்துளிகள்மீது
பகை கொண்டது
உயிரினங்கள் வாழ்வதற்கு காற்றை வடிகட்டித் தருவதே
மரங்கள் என்பதினால்
மரங்களே செய்வதறியாது நிலை குலைந்து உடல் கிழிந்தும்
சிதைந்தும் சாய்ந்தும் துவழும் காட்சியை
யார்தான் சகித்துக்கொள்வர்
பனிப்பொழிவில் . மானிடருக்கே
உயிர்ப்பிச்சை கொடுப்பதுவோ
மின்சாரம் என்பதையறிந்த பனித்துளிகள் மரங்கள் மூலமே
மின்னிணைப்பை அனுப்பித்தே
மின்தடையை அல்லவா ஆக்கியது
இயற்கையின் பனித்துகள்களை
ஆனந்தமாய் வரவேற்று ரசித்த நான்
அதே பனித்துளிகள் துன்பத்தைத்
தந்துவிட்டதை எண்ணிக்கொண்டேன்
இன்பமும் துன்பமும் இரு துருவங்கள்.
இயற்கையின் நியதியும் அதுவே
என்பதைப் புரிந்துகொண்டேன்.
த. நாராயணன்.






No comments:

Post a Comment