சூரியக்
கிலுக்கட்டி.
கடற்கரை
மணலில் எழுதிய பெயரை
கடலலை
வந்து அழிக்கிறது.
காலத்தை
விழுங்கும் கடிகார முள்
என்
கோலத்தை தினமும் கிழிக்கிறது.
காலத்தின்
சருகாய் ஆண்டுகள் உதிர்ந்து
வயதினில்
உயிரைக் கழிக்கிறது.
மழைவரும்
நாளில் வாசலில் கோலம்
பூசணிப்
பூவின் ஒரு நாள் ஏலம்
வாழ்கிற
வரையில் சிரித்துவிடு.
காற்றினில்
போர்த்த நீர்க்குமிழ் வாழ்க்கை
முற்றத்து
மழையாய் நிறைந்துவிடு.
தேறகை
தேடி முரல் வலை வீசி
வலையினில்
நீரை அள்ளாதே.
வேருக்கு
நீராய் ஊருக்குத் தேராய்
இருக்கிற
வாழ்வைப் பிரித்துக்கொடு.
கூரையில்
ஒழுக்கு உயிர்க்குலை முழுக்கு
மண்சட்டி
ஈரம் இனிக்கிறது.
இருட்டிய
கிழக்கு திண்ணையில் விளக்கு
கையில்
சூரியக்
கிலுக்கட்டி இருக்கிறது.
-சிவம்.
No comments:
Post a Comment